چکیده :
in this captivating yet troubling book, ian shapiro offers a searing indictment of many influential practices in the social sciences and humanities today.
perhaps best known for his critique of rational choice theory, shapiro expands his purview here.
in discipline after discipline, he argues, scholars have fallen prey to inward-looking myopia that results from--and perpetuates--a flight from reality.
in the method-driven academic culture we inhabit, argues shapiro, researchers too often make display and refinement of their techniques the principal scholarly activity.
the result is that they lose sight of the objects of their study.
pet theories and methodological blinders lead unwelcome facts to be ignored, sometimes not even perceived.
the targets of shapiro's critique include the law and economics movement, overzealous formal and statistical modeling, various reductive theories of human behavior, misguided conceptual analysis in political theory, and the cambridge school of intellectual history.
as an alternative to all of these, shapiro makes a compelling case for problem-driven social research, rooted in a realist philosophy of science and an antireductionist view of social explanation.
in the lucid--if biting--prose for which shapiro is renowned, he explains why this requires greater critical attention to how problems are specified than is usually undertaken.
he illustrates what is at stake for the study of power, democracy, law, and ideology, as well as in normative debates over rights, justice, freedom, virtue, and community.
shapiro answers many critics of his views along the way, securing his position as one of the distinctive social and political theorists of our time.
ترجمه ماشینی:
در این کتاب گیرا و در عین حال دردسرساز، یان شاپیرو اتهامات شدیدی را درباره بسیاری از شیوه های تأثیرگذار در علوم اجتماعی و علوم انسانی امروز ارائه می کند.
شاپیرو که شاید بیشتر به دلیل نقد نظریه انتخاب عقلانی شناخته می شود، حوزه اختیارات خود را در اینجا گسترش می دهد.
او استدلال میکند که در رشتهای پس از انضباط، دانشمندان طعمه نزدیکبینی دروننگر شدهاند که از فرار از واقعیت ناشی میشود و آن را تداوم میبخشد.
شاپیرو استدلال میکند که در فرهنگ آکادمیک مبتنی بر روشمحور که ما در آن زندگی میکنیم، محققان اغلب نمایش و اصلاح تکنیکهای خود را به عنوان فعالیت اصلی علمی میدانند.
نتیجه این است که آنها از دید موضوعات مورد مطالعه خود غافل می شوند.
تئوری های حیوانات خانگی و کورهای روش شناختی باعث می شود که حقایق نامطلوب نادیده گرفته شوند، حتی گاهی اوقات درک نمی شوند.
اهداف نقد شاپیرو شامل جنبش قانون و اقتصاد، مدلسازی رسمی و آماری بیش از حد، نظریههای تقلیلدهنده مختلف رفتار انسانی، تحلیل مفهومی نادرست در نظریه سیاسی و مکتب تاریخ فکری کمبریج است.
به عنوان جایگزینی برای همه اینها، شاپیرو مورد قانعکنندهای برای تحقیقات اجتماعی مشکلمحور است که ریشه در فلسفه علم واقعگرایانه و دیدگاه ضد تقلیلگرای تبیین اجتماعی دارد.
در نثر شفاف - اگر گزنده - که شاپیرو به آن شهرت دارد، توضیح میدهد که چرا این امر مستلزم توجه انتقادی بیشتری نسبت به نحوه مشخص کردن مشکلات نسبت به آنچه معمولاً انجام میشود، دارد.
او آنچه را که برای مطالعه قدرت، دموکراسی، قانون و ایدئولوژی و همچنین در بحثهای هنجاری در مورد حقوق، عدالت، آزادی، فضیلت و اجتماع در خطر است، نشان میدهد.
شاپیرو در طول مسیر به بسیاری از منتقدان نظرات خود پاسخ می دهد و موقعیت خود را به عنوان یکی از نظریه پردازان متمایز اجتماعی و سیاسی عصر ما تضمین می کند.